Wady postawy

Wbrew pozorom wada postawy to nie tylko nienaturalne skrzywienia kręgosłupa. Jeżeli dziecko ma chore biodra, kolana lub stopy, wówczas chodzenie, stanie, bieganie, a nawet siedzenie może sprawiać mu ból. Żeby ten ból zmniejszyć - ustawia ono swoje ciało nienaturalnie (czyli niesymetrycznie, krzywo). Jeśli robi to stale, wówczas cały szkielet się deformuje. Pojawia się np. garb, “kurza" klatka piersiowa, brzuch zostaje wypchnięty do przodu. Takie wady postawy to nie problem estetyczny. Dziecko z dużą wadą ma też m.in. kłopoty z oddychaniem, szybciej się męczy, często miewa bóle głowy, utyka. Podczas zabaw nie nadąża za zdrowymi rówieśnikami. Bywa przez nich odtrącane, a to powód do stresu, a nawet depresji.

Przyczyny wad postawy
Po urodzeniu dziecko najpierw wypycha plecy do tyłu (to dlatego, że w brzuchu mamy miał tzw. pozycję embrionalną), a gdy uczy się chodzić - wypina brzuszek do przodu. Te zmiany sylwetki związane są z łapaniem równowagi. Około szóstego roku życia kręgosłup zaczyna przyjmować prawidłowy kształt, ale ostatecznie kształtuje się około osiemnastego roku życia.
Okres szkolny związany jest z szybkim wzrostem dziecka. Mięśnie nie nadążają za rozwojem kośćca i nie stanowią wystarczającej podpory dla kręgosłupa. A wtedy właśnie zmienia się tryb życia młodego człowieka: mniej czasu poświęca zabawom na świeżym powietrzu, bieganiu, a więcej godzin spędza w ławce lub przy komputerze, często przyjmując niewłaściwą pozycję. Dziecko siedzące przy biurku na podkulonych nogach (lub na zgiętej nodze) i podpierające przechyloną głowę na dłoni to bardzo częsty widok.

Korekta wad postawy polega na prowadzeniu specjalnie dobranych, dostosowanych do typu wady i wieku, ćwiczeń korekcyjnych czynnych, wspomaganych, redresji, ćwiczeń wolnych oraz przy użyciu sprzętu gimnastycznego. W czasie terapii korygowania wad postawy ważne jest w wzmocnienie mięśni posturalnych.

Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Zakwalifikowanie do właściwych zabiegów następuje po uprzedniej kompleksowej konsultacji fizjoterapeutycznej. W terapii wykorzystujemy metodę PNF (proprioceptive neuromuscular facilitation). Metoda ta daje możliwość oddziaływania na układ mięśniowy, nerwowy i kostny. Dokładna analiza funkcjonalna w połączeniu z bogatym warsztatem zasad i technik pozwala na zastosowanie indywidualnej terapii dostosowanej ściśle do potrzeb dziecka.