Przepuklina oponowo-rdzeniowa POR

Przepuklina oponowo-rdzeniowa to wrodzona wada kręgosłupa. Związana jest z upośledzeniem kręgów otaczających delikatną strukturę rdzenia kręgowego. Rdzeń kręgowy uwypukla się wtedy na zewnątrz kręgosłupa. Na plecach widoczny jest worek. Niestety, nie jest on jedynym efektem choroby. Przyczyny wady kręgosłupa, jaką jest przepuklina oponowo-rdzeniowa, nie są do końca znane. Do czynników, które wpływają na rozwój choroby, zalicza się: zmiany hormonalne, zakażenia, środki chemiczne, urazy. Często do tej listy dodaje się także wiek matki (za młoda lub starsza) oraz status społeczny rodziców.

Wyróżnia się cztery rodzaje przepukliny w zależności od tego, który fragment kręgosłupa zaatakowała: szyjną, piersiową, lędźwiową i krzyżową. U dzieci, które urodziły się chore na przepuklinę oponowo-rdzeniową, obserwuje się następujące objawy: zniekształcenia stawów biodrowych, kolanowych, skokowych;
wady stóp, zaburzenia czynności odbytnicy i jelit, zaburzenia kontroli oddawania moczu, zaburzenia czucia, niedowłady mięśni. Często przepuklinie oponowo-rdzeniowej towarzyszy padaczka, wodogłowie, opóźnienie umysłowe.

Większość dzieci w pierwszej dobie po porodzie przechodzi operacyjne zamknięcie rdzenia i skóry na plecach w miejscu wystąpienia wady. Przepuklinę można zoperować, zapobiegając uszkodzeniu i infekcjom struktur nerwowych oraz ich podrażnieniu. Następnie konieczna jest długotrwała rehabilitacja. Ma ona służyć:

- usprawnianiu dziecka już od pierwszego miesiąca życia;
- utrzymaniu ruchomości stawów;
- zapobieganiu przykurczom i deformacjom stawowym;
- przeciwdziałaniu odleżynom;
- zwiększaniu ruchomości stawów;
- zwiększaniu siły mięśniowej kończyn i tułowia;
- korygowaniu czynności oddechowej;
- regulacji czynności pęcherza moczowego i jelit.

Definicja zaczerpnięta z książki „Problemy ortopedyczno-rehabilitacyjne u dzieci z przepukliną oponowo-rdzeniową", Wośko I.P., (red.)